آغشته

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آغِشته/

صفت مفعولی

آغشته

1. آلوده شده، مخلوط شده با چیزی. خیسانده، نم داده.
2. به زبان فارسی است و به معنی غرسیده، مرتع‌شده، مملو از، پر شده و ... می‌باشد.

کهن واژه

1. آغشته ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آ - غِشته قابل تجزیه باشد؛ و غِشته به معنی زمستان یا زمستان هست، بوده است.

واژه‌های مشتق شده

• آغشتن، آغشتگی

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس