آمد
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آمَد/
اسم مصدر[ویرایش]
آمد
کهن واژه[ویرایش]
- آمد ممکن است در زبان معیار باستان به دو کلمه آ - مَد قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی از آن، اشاره به آقای مَد، مَمَد، یا محمد بوده است.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس