آمدن

انداخت

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /رسیدن/

مصدر لازم

آمدن

1. رسیدن، فرا رسیدن، وارد شدن؛ آغاز کردن، شروع کردن؛ سر زدن، واقع شدن؛ گذشتن، سپری شدن؛ اصابت کردن، رسیدن؛ گنجیدن، پدیدار گشتن، پیدا شدن، شدن، گردیدن؛ فرض کردن؛ برآمدن، مقابله کردن.

فعل‌ها
بن واژه			آمدن
بن ماضی			آمد
بن مضارع			آی
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آمدم	آمدی	آمد	آمدیم	آمدید	آمدند
	استمراری	می‌آمدم	می‌آمدی	می‌آمد	می‌آمدیم	می‌آمدید	می‌آمدند
	کامل	آمده بودم	آمده بودی	آمده بود	آمده بودیم	آمده بودید	آمده بودند
	التزامی	آمده باشم	آمده باشی	آمده باشد	آمده باشیم	آمده باشید	آمده باشند
	مستمر	داشتم می‌آمدم	داشتی می‌آمدی	داشت می‌آمد	داشتیم می‌آمدیم	داشتید می‌آمدید	داشتند می‌آمدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	آیم	آیی	آید	آییم	آیید	آیند
	استمراری	می‌آیم	می‌آیی	می‌آید	می‌آییم	می‌آیید	می‌آیند
	کامل	آمده‌ام	آمده‌ای	آمده/آمده‌است	آمده‌ایم	آمده‌اید	آمده‌اند
	ملموس	دارم می‌آیم	داری می‌آیی	دارد می‌آید	داریم می‌آییم	دارید می‌آیید	دارند می‌آیند
	التزامی	بآیم	بآیی	بآید	بآییم	بآیید	بآیند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم آمد	خواهی آمد	خواهد آمد	خواهیم آمد	خواهید آمد	خواهند آمد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بآی			بآیید
	نهی		نآی			نآیید

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آذری: گلن
• انگلیسی: see
• come to be
• come
• become