آیان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آیان/

صفت فاعلی

آیان

1. بدیهه، آمده.
2. (قدیم): ویژگی آنکه یا آنچه در حال آمدن است. آینده.

کهن واژه

1. آیان در زبان بهاری ممکن است به دو بخش آی - آن قابل تجزیه باشد؛ که مفهوم کلی از آن به معنی سوگند به ماه یا در گاهشماری به معنی هر ماهه، هر سر ماه و مانند آنها است.

2. تعبیر سوم از آیان ممکن به دو قسمت آ - یان تجزیه و در آن صورت حداقل دو معنی متفاوت خواهد داشت. در اینجا یان هم به معنی سوختن است و هم به معنی کنار، پهلو، و مانند آنها.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس