اهوره

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /اَهوره/

اسم[ویرایش]

اهوره

  1. به معنی خداوند و صاحب و روح تعبیر شده؛ جاری از زبان زرتشت، و مخاطب وی در گاثاها.
  2. در نام‌ مورد نظر مشخصاً اَهوره به معنی نیک و بعدها روان نیک، و مزده به معنی بخرد است، و این دو عنصر جدا استعمال شده‌اند[۱].

مترادف‌ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. نه آنچنانکه در کتیبه‌های هخامنشی دیده می‌شود یکجا اهوره‌مزده ثبت شده است.