اهوره
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /اَهوره/
اسم
[ویرایش]
اهوره
- به معنی خداوند و صاحب و روح تعبیر شده؛ جاری از زبان زرتشت، و مخاطب وی در گاثاها.
- در نام مورد نظر مشخصاً اَهوره به معنی نیک و بعدها روان نیک، و مزده به معنی بخرد است، و این دو عنصر جدا استعمال شده‌اند[۱].
مترادف‌ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد:(ص۳۴۳,۳۵۵) ISBN 964-445-106-6
پانویس
[ویرایش]- ↑ نه آنچنانکه در کتیبه‌های هخامنشی دیده می‌شود یکجا اهوره‌مزده ثبت شده است.