بخرد
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- گیرش‌شده از بهاری: بِخرَد
آوایش
[ویرایش]- /بِخرَد/
صفت مرکب
[ویرایش]
بخرد
- خردمند، حکیم.
کهن‌واژه
[ویرایش]
- بخرد ممکن است به زبان معیار باستان به دو بخش بِخ - رَد قابل تجزیه باشد؛ و به معنی کلاً حاشا کردن یا نپذیرفتن موضوع یا اتهامی است[۱].
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه