بازار
محتویات
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مکان آذوقه. از پهلوی واچار
اسم[ویرایش]
- محل خرید و فروش کالا و خوراک و پوشاک. جای بازرگانی. مغازه. دکان
- نیرنگ، فریب.
- پیشامد، ماجرا.
- بهانه، بیهودگی.
- مجازاً ارزش و اعتبار. ؛ ~ شام کنایه از: شلوغی و ازدحام.
برگردان‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بازار دارد |
