بیزار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [بِی/زار]

صفت[ویرایش]

بیزار

  1. آنکه از کسی یا چیزی خوشش نیاید و از او متنفر باشد یا دوری کند.
    بیزار از دو بخش بی - زار تشکیل شده و استنتاج از اصطلاح فوق در زبان معیار باستان، یعنی یکبار زاری کردن یا چنان زاری کردن به‌قول حافظ: بیاد آن یار و دیار چنان بکریم زار ...

صفت مرکب[ویرایش]

  1. بی میل، متن.

عربی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. فارسی بازار.
  2. بازار. گونه‌ی جمع: بیازره.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]