پرش به محتوا

تغیه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /تِغ/ئیه/

اسم

[ویرایش]

تغیه

  1. بوی تیغ، تهدید، ارعاب. بوی خون و خونریزی، احتمال درآمدن شمشیر از غلاف و وقوع قتل‌.
    تغیه ممکن است از دو کلمه تِغ - ئیه شکل گرفته باشد و تِغ همان تیغ یا شمشیر است؛ که بکار بردن آن توسط مامور خلیفه بستگی به اعتراف و سخنان بعد مظنون دارد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس