حرف‌ربط

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /حَرفِ/رَبط/

اسم مرکب

حرف‌ربط

1. (ادبی): در دستور زبان، کلمه‌ای که معمولا جمله‌ای را به جمله دیگر می‌پیوندد و دومی را وابسته اولی قرار می‌دهد، مانند اگر، تا یا دو کلمه همگون، دو عبارت، یا دو جمله را به هم پیوند می‌دهد و آنها را همپایه می‌سازد، مانند «و». حرف‌عطف.

مترادف‌ها

• حرف، حرف اضافه، حرف ندا. حرف تعریف، حرف تحبیب، حرف معجم، حرف مهمل، حرف حساب، حرف‌و‌حدیث

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن