خشایه‌ثه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- زبان معیار باستان
آوایش
[ویرایش]- /خِش/آیه/ثِه/
اسم خاص
[ویرایش]
خشایه‌ثه
- به معنی شاه در زبان مادی توصیف شده، ولی تعلق آن به زبان مادی مورد تردید است.
- بر اثر تجزیه و تحلیل زبانشناسی معلوم شده است که اصطلاحات اداری و دولتی از قبیل خشایه‌ثه مادی و یا باختری است.
کهن واژه
[ویرایش]
- خشایه‌ثه ممکن است به زبان معیار باستان به سه بخش خِش- آیه - ثِه قابل تجزیه است؛ و مفهوم کلی از اصطلاح فوق، مرد خوشبخت یا مرد خوشبختی و مانند آنها است.
مترادف‌ها
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ شمس/ تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6