دای
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [دای]
اسم
[ویرایش]دای
- هر چینه و طبقه از دیوار گِلی.
- دای (dai) در گویش گنابادی یعنی دیوار سازی ، دیوار کشی ، حصار کشی با آجر و گِل.
آذری
[ویرایش]ریشه شناسی۲
[ویرایش]- بهاری
فعل
[ویرایش]- سرک کشیدن، دید زدن از لای در یا پنجره، نامحسوس فضولی کردن در زبان معیار.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین