دیوان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دیوان دارد

آوایش[ویرایش]

  • /دِیو/آن/

اسم[ویرایش]

دیوان

  1. (ادیان): جمع دیو؛ کیش قدیمی پرستش خدایان طبیعی که زرتشت آن دین را نفی کرده بود.
  2. به عقیده هرتل دیوان چون موفقیت زرتشت را دیدند به ظاهر به آن دین درآمدند که از درون متلاشی‌اس کنند و عملا معتقدات خویش را جایگزین آن سازند.
  3. (ادبیات): مجموعه اشعار یک شاعر (به صورت کتاب).
  4. (قدیم): دولت، وزارتخانه، دفتر محاسبات، اداره، خزانه‌دار.

مثال[ویرایش]

  1. دیوان سیاه کردن کنایه از: گناه کردن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]