سینی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /سِینی/
اسم
[ویرایش]
سینی
- ظرفی مسطح و لبه‌دار که از فلز یا مواد دیگر ساخته می‌شود و برای حمل چیزهایی مانند استکان، بشقاب، میوه یا ریختن غذاهایی مانند حلوا بکار می‌رود.
- منسوب به سین، اهل سین.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن