شو
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /شُـ/
اسم[ویرایش]
شُـ
بن مضارع شدن[ویرایش]
شُو
- شدن، جزء پسین بعضی از کلمههای مرکب، به معنی شونده.
- عمل شستن.
- شوی، شوهر.
- در گویش گنابادی یعنی شب.
زبان دیگر[ویرایش]
- انگلیسی
شُـ
- برنامه نمایشی (بویژه در تلویزیون).
زبان دیگر[ویرایش]
نیشابوری و خراسانی[ویرایش]
زبان دیگر[ویرایش]
لری[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن