فرّه‌ایزدی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• فر ایزدی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /فَرّهٔ/ اِیزَدی/

اسم مرکب

فرّه ایزدی

1. اصطلاح دینی مذهبی که ظاهرا بار اول در زمان طهمورث دیوبند در شاهنامه آورده شده و مختص موبدان است.

   چنان شاه پالوده گشت از بدی..... که تابید ازو فرّهٔ ایزدی

ریشه شناسی۲

• بهاری

آوایش

• فِرّهَ/اِیزدِ/

‌قید

فِررَیزدِ

1. شانس شما، نوبت شما، بخت شما و مفاهیمی مشابه داشته است.

   فِررَیزدِ ممکن است به دو بخش فرّهَ - اِیزدِ قابل تجزیه باشد و در کل مفهوم نوبت یا دوران شما را داشته است.

مترادف‌ها

• فرّه کیان
• فرّه موبدان

منابع

• شاهنامه