پرش به محتوا

مانیه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • پارسی باستان

آوایش

[ویرایش]
  • /مان/ئیه/

اسم خاص

[ویرایش]

مانیه

  1. منسوب به مان.
  2. کورتش و مانیه، در زبان پارسی باستان مترادف زبان عیلامی ایروهیدگ.

مترادف ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • تاریخ ماد: ص ۳۰۳