ایروهیدگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عیلامی

آوایش[ویرایش]

  • /اَیرو/هَیدَگ/

اسم خاص[ویرایش]

ایروهیدگ

  1. کورتش و ایروهیدگ به زبان پارسی باستان، مرتیه یا مَرد در زبان فارسی.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ ماد: ص ۳۰۳