مرتیه
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پارسی باستان
آوایش
[ویرایش]- /مَر/تیه/
پرونده:مرتیه.wav
اسم خاص
[ویرایش]
مرتیه
- به معنی مَرد، آدم، یا به معنای ساده‌تر و مرسوم‌تر مرد جنگجو.[۱]
- مرتیه ممکن است به دو بخش مَر - تیه قابل تجزیه باشد و مراد از آن مرد مسلح به سلاح سرد یا تیغ است.
- سنگ نبشته بیستون: یکی مارتیه نام پارسی او دروغ گفت .../ ... Martiya nāma Parsa havu adurujiya
- مرتیه ممکن است به دو بخش مَر - تیه قابل تجزیه باشد و مراد از آن مرد مسلح به سلاح سرد یا تیغ است.
مترادف‌ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| *نویسه انگلیسی | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6