میلاد
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]اوستایی و پهلوی
اسم
[ویرایش]- تولد، زایش، ولادت
- زادروز، روز تولد، هنگام ولادت، سالروز ولادت
- پسر خورشید
- واژه مِیلاد/miād/ ۱- پدر گرگین زمانی که کیکاووس به مازندران رفت ایران را به وی سپرد. ۲- نام چند تن از شاهان اشکانی بوده است. میلاد/mi-lād/ نام پدر گرگین و از پهلوانان ایران باستان. منبع. فرهنگ پاشنگ
- درباره واژهی «میلاد» خیلی جالب است و نشان میدهد این واژه ریشههای کهن دارد و در منابع مختلف تاریخی و اسطورهای ایران ذکر شده است. اجازه بدهید کمی آن را تحلیل و مرتب کنم: --- ۱. ریشه واژه فارسی میانه / پهلوی: واژهی «میلاد» در فارسی میانه و پهلوی وجود داشته و در منابع تاریخی و اساطیری برای نام افراد برجسته به کار رفته است. اوستایی و سانسکریت: در اوستا و سانسکریت نیز ریشههایی از این واژه مشاهده میشود که با گذر زمان تغییر یافتهاند. این واژه با مفاهیم تولد، زایش و آغاز مرتبط بوده است. --- ۲. کاربرد تاریخی و اسطورهای میلاد / miād/ پدر گرگین: در منابع اسطورهای آمده است که وقتی کیکاووس به مازندران رفت، ایران را به وی سپرد. نام چند تن از شاهان اشکانی: نشاندهندهی کاربرد واژه در نامهای تاریخی و سلطنتی است. میلاد / mi-lād/ نام پدر گرگین و یکی از پهلوانان ایران باستان. این نام در شاهنامه و منابع پهلوی و اوستایی ثبت شده است. منبع: فرهنگ پاشنگ (یکی از منابع معتبر در زمینه اساطیر و تاریخ ایران باستان) --- ۳. نتیجهگیری واژهی «میلاد» ریشهای کهن دارد و هم در متون پهلوی و اوستایی دیده شده و هم در تاریخ و اساطیر ایران به عنوان نام افراد برجسته ذکر شده است. معنای آن در زمان معاصر «تولد» یا «زایش» است که احتمالاً از همین ریشهی تاریخی گرفته شده است. --- ۴. منابع معتبر کتابی ۴.۱ اوستایی 1. Darmesteter, J. The Zend-Avesta. Paris: 1880. 2. Humbach, H. Avestische Laut- und Formenlehre. Wiesbaden: 1991. 3. Boyce, M. A History of Zoroastrianism, Vol. 1. Leiden: 1975. ۴.۲ پهلوی / فارسی میانه 1. West, E.W. Pahlavi Texts. Oxford: 1886. 2. Skjærvø, P. Oktor. The Pahlavi Texts in Encyclopaedia Iranica. 2005. 3. Christensen, A. Les inscriptions de la Perse sassanide. Copenhagen: 1938. 4. MacKenzie, D.N. A Concise Pahlavi Dictionary. Oxford: 1971. ۴.۳ سانسکریت 1. Macdonell, A.A. A Sanskrit-English Dictionary. London: 1893. 2. Monier-Williams, M. Sanskrit-English Dictionary. Oxford: 1899. 3. Whitney, W.D. Sanskrit Grammar. Cambridge: 1889. 4. Kane, P.V. History of Sanskrit Poetics. Poona: 1930. ۴.۴ اساطیر و تاریخ ایران باستان 1. پاشنگ، فرهنگ اساطیر ایران. چاپ اول. 2. فردوسی، شاهنامه. چاپهای متعدد. 3. Frye, R.N. The Heritage of Persia. Chicago: 1963. 4. Boyce, M. Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Practices. London: 1979. 5. Shahbazi, A.S. Iranian National History and Culture. Tehran: 1990. ---
اسم خاص
[ویرایش]- نام یکی از پهلوانان ایران در شاهنامه که چون کیکاووس به مازندران رفت، ایران را به او سپرد و گرگین پسر اوست.
منابع. فرهنگ معین
ترجمه
[ویرایش]
|