گرگین
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [گ]
صفت مرکب[ویرایش]
- کسی که بیماری گَر دارد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشهشناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [گُ]
- هجاوندی :گُر/گین
اسم خاص[ویرایش]
گرگین
- ~ مشهور به گرگینمیلاد یا فرزند میلاد از جنگجویان ایرانی در شاهنامه که در جنگ دوازدهرخ حریف اندریمان بود و پیروز شد.