واران
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
واران از زبان پهلوی
اسم[ویرایش]
- واران
اسم خاص[ویرایش]
- (تاریخ)
نامی که تاریخنویسان یونان به پادشاهان ایرانی که نامشان بهرام بوده است، میدادهاند. واژهی بهرام در اوستا ورثرغن [ وَ رِ غ َ ن َ] بوده است که در پهلوی ورهران شده و بعدها به صورت وهرام و سپس بهرام درآمده و واران گونهای از آن است.
اسم[ویرایش]
- (پزشکی)
آرنج. مرفق. وارن. بندگاه زیر بازو و آرنج
کردی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
سیوندی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
واران (vârân)