چینی
از ویکی‌واژه
فارسی[ویرایش]
(ص نسب.)
- اهل چین.
- هر چیز ساخته شده در چین.
- ظروف آبگینه که در قدیم از چین می‌آوردند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- نوعی از گل نسرین.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- چینی
- زبان کشور چین
آوایش[ویرایش]
[chini]
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
صفت[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- sinitic
- porcelain
- chinese
- china
- vintage
- tangram
- sinify
- sinicize
- sinicism
- sheepshearing
- setup
- rhubarb
- revetment
- rearrangment
- porcelainlike
- pongee
- pekin
- kaoline
- kaolin
- joss
- gossip
- cubeb
- crockery
- clip
- chinaware
- ailanthus
- stowage
- souchong
- set up
- indo chinese
- gleanings
- glean
- chow mein
- chopsuey
- automatic typesetting
- typograph
- taoism
- shantung
- quartz
- pug
- junk
- hyson
- crate
- pekingese
- pekinese
- lambrequin
- frit
- scabble
- gossipy
- chinioserie
- rickshaw
- ricksha
- quickset
- pigtail
- pidgin
- acupuncture
- soy
- tone language
- hollow ware
- chopsticks
