پرش به محتوا

کربان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • /کِر/بان/

اسم

[ویرایش]

کربان

  1. شکل قدیمی تلفظ کاروان یا کاربان.
    کَربان مسموع شده ولی تلفظ درست و قدیمی باید کِربان باشد، کِر همان خطی است که شتران هنگام جابجایی در حرکت ایجاد می‌کردند و بان مرد مستحفظ آنان بود.

ریشه شناسی۲

[ویرایش]
  • آذری

اسم

[ویرایش]
  1. کَربان در یک آهنگ به زبان آذربایجانی.
    سیندرین قِزلَر سیندرین قِزلَر، نبه کَربان‌نَن گَلِه‌رِه.
    به رقصید دختران به رقصیدن دختران، نبی از کاروان (مسافرت) می‌آید.