شاهی

از ویکی‌واژه
زراعت شاهی

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /شاهِی/

اسم[ویرایش]

شاهی

  1. (گیاهی): نوعی سبزی خوراکی از خانواده سبزیجات. تره، تیرک.
  2. واحد پول خُرد برابر با یک بیستم ریال که در عهد قاجاریه و اوایل پهلوی رایج بود.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

صفت نسبی[ویرایش]

  1. منسوب به شاه.
    من ایران نخواهم نه خاور نه چین/ نه شاهی نه گسترده روی زمین «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه