آشفتهکاری
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آشُفته/کاری/
حاصل مصدر[ویرایش]
آشفتهکاری
- وضع و حالت آشفتهکار.
- در هر کاری باید از آشفته کاری به دور بود.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
- آشفتن، آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن