آفتاب‌گیری
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آفتاب/گِیری/
اسم مرکب[ویرایش]
آفتاب‌گیری
مترادف‌ها[ویرایش]
- آفتاب، آفتاب گرفتگی، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب رو، آفتاب پهن، آفتاب تنک، آفتاب پرورده، آفتاب سوخته، آفتاب زرد، آفتابگردان، آفتاب چهره
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن