ابا

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عبا

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبا/

اسم

اَبا

1. پدر، آبا، اجداد.
2. در عربی در حالت نصبِ کلمه بکار میرود و معمولا به همراه یک اسم، کنیه می‌سازد مانند اباعبدالله.

   که دشمن که دانا بوَد به ز دوست.....ابا دشمن و دوست دانش نکوست (شاهنامه)

اسم مصدر

اِبا

1. سرپیچی، امتناع، خودداری، سرباز زدن.
2. اِباْ: در گویش گنابادی یعنی ترس، وحشت.

صفت

1. سرکشی، نافرمانی. نخوت، تکبر.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: refusal
• abba

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین