اثر‌نهادن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَثَر/نَهادَن/

مصدر فعل لازم

اثرنهادن

1. اثر کردن.

   حالات زن و مرد هنگام انعقاد نطفه بر فرزندان آنها اثر می‌نهد. «جعفر شهری»

مترادف‌ها

• اثر، اثر انگشت، اثر داشتن، اثر گذاشتن، اثر کردن، اثر بخشیدن، اثر نماندن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن