ترک
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مردمان ترک دارد |
آوایش
[ویرایش]- /تُرک/
اسم
[ویرایش]
ترک
- یک گروه خاص قومی با زبان و فرهنگ متمایز که در بخش از مرکز آسیا هستند
- ترک‌ها به لحاظ زبان همسان ولی لهجه‌های گوناگون هستند.
- شاهنامه ایشان را منتسب به تور و میان توران، ترکان و ترکان‌چین تمایز قائل است.
- زیباروی، معشوق
ریشه شناسی ۲
[ویرایش] قید
[ویرایش]تَرک
- واگذاشتن، رها کردن، ترک کردن.
- کسی که پشت سر سوار (اسب، موتور و ...) می‌نشیند.
قید
[ویرایش]تَرَک
- ترک پا، شکاف، رخنه.
- هر صدا و آوازی که از شکستن و ترکیدن چیزی برآید.
زبان دیگر
[ویرایش]- آذری
===[[file:Nuvola apps bookcase2.pn
زبان دیگر
[ویرایش]- فرانسوی
اسم
[ویرایش]- ترگ، کلاهخود، مغ.
مترادف ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین