درنگ
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
[دِ/رَ]
اسم[ویرایش]
درنگ
- توقف، سکون.
- آهستگی، کندی.
- آسایش، راحتی.
- ز ما نیز یک تن نسازد درنگ ..... شب و روز بر درد و کین پشنگ
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5
ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [دِر/اَنگ]}}
اسم صوت[ویرایش]
درنگ
- صدای گوشخراش، صدای ناگهانی
- دِرنگه دِرنگه نَن گَلدِ
- با سر و صدای گوشخراش آمد.
- دِرنگه دِرنگه نَن گَلدِ
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
|