مله

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /مَلهَ/

اسم[ویرایش]

مله

  1. باستانی‌ترین اصطلاح بشری شاید به زمانی باشد که بشر فقط به دو شغل شبانی و زراعت اشتغال داشتند.
    مله را باید با کوچه و محله فارسی مترادف دانست، اما پیدایش آن به سبب مالکیت و داشتن گله بز یا گوسفند بوده است و خصوصیات داشتن گله بُز و گوسفند در این بود که گله را هر بامداد جهت چرا در دشت به شبان سپرده می‌شد، هنگام خروج دام‌ها از خانه همیشه سروصدای آنان محیط را با واژه گوسفندی مع پر می‌نمود لذا مع‌مع تنها مفهومی بود که قابل شنیدن بوده و مَلهَ از آن استنباط یا استخراج شده است.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

مترادف‌ها[ویرایش]