کاووس
فارسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
صفت[ویرایش]
اسم خاص[ویرایش]
- کاوس. پهلوی کایوس، اوستایی کواوسان است که جزء اول آن همان لقب «کی» و جزء دوم آن معلوم نیست. بارتلمه حدس می‌زند از ریشه اوسا باشد به معنی دارای منبع فراوان. وی در روایات ایرانی پسر ایپی ونگو و نوه کیقباد دانسته شده. نام کاوس به صورت اوشنه در «ودا» آمده و بنابراین وی یکی از شهریاران دوره هند و ایرانی است.