گیو

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ گیو دارد

آوایش

• [گیوْ]
• هجاوندی :[گی/و]

اسم خاص

گیو

1. ~ یکی از پهلوانان داستانی ایران و پسر گودرز و داماد رستم جهان‌پهلوان است و هموست که کیخسرو پسر سیاوش نوه کیکاووس و افراسیاب را بعد از هفت سال جستجو با مادرش فرنگیس از ترکستان به ایران آورد.

   به توران همی رفت چون بیهشان ..... مگر یابد از شاه جایی نشان

1. ~ به معنی گویا باشد که سخن کننده است. ظاهراً این معنی را از کلمه گیومرت استخراج کرده‌اند و درست نیست.
2. ~ زبان را نیز گویند که به عربی لسان خوانند. (برهان قاطع). ظاهراً لهجه‌ای است در گویا. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).

قید

1. به معنی ظاهراً و غالباً آید. رجوع به گو و گویا شود.

مترادف‌ها

• گی

واژه‌های مشتق‌شده

• گیوه

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5