پرش به محتوا

اوستا

از ویکی‌واژه
بخشی از اوستا

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اوستا دارد

آوایش

[ویرایش]
  • /اَوِستا/

اسم

[ویرایش]

اوستا

  1. کتاب دینی پیروان زرتشت که شامل پنج بخش می‌باشد؛ گاثاها، یسنا، ویسپَرد، وَندیداد، یشتا.[۱] قدیم‌ترین بخش‌های اوستا در آغاز شفاهاً سینه به سینه و نسل به نسل بواسطه آثروانان منتقل می‌شد.
    اَوِستا ممکن است تصحیف شده استاد باشد؛ و تلفظ کهن آن احتمالا اوسدا بوده است؛ در ضمن در کتاب اوستا خبری از کلمه مُغ و مجوس مُبَلّغان کیش زرتشت نیست.
    واژه اوستا معادل ابجد 468 تعداد حروف 5 تلفظ 'avestā نقش دستوری اسم ترکیب (اسم) [پهلوی: avistāk, apastā(k)] ‹اوستاک، اویستا، ابستا، وستا، استا› مختصات (اَ وِ) (اِ.) آواشناسی 'avestA الگوی تکیه WWS شمارگان هجا 3 منبع واژه‌نامه آزاد فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
*نویسه انگلیسی

منابع

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]