انتزاعیستن

فارسی

ریشه‌شناسی

انتزاع + ـیستن

مصدر گذرا

• /اِنْتِزاعیسْتَنْ/

1. یه سیستم (مجموعه‌ای از جزء‌ها و رابطه‌ها) را با انتزاعیدن جزء‌هایش، بمنظور پیادیدن، وصفیدن، یا شناختن اش، ساختن؛ انتزاع انتزاع کردن جزء‌های واقعی:

   ریاضیدان‌ها برای حلیدن مسئله‌ها، آن‌ها را می‌انتزاعیسند.

   برای درکیدن بهتر یه مسئله باید آن را انتزاعیست.

   او عادت دارد برای شناختن بهتر مسئله، آن را بانتزاعیسد.

فعل

انتزاعیستن [اِنْتِزاعیدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			انتزاعیستن
بن ماضی			انتزاعیست
بن مضارع			انتزاعیس
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	انتزاعیستم	انتزاعیستی	انتزاعیست	انتزاعیستیم	انتزاعیستید	انتزاعیستند
	استمراری	می‌انتزاعیستم	می‌انتزاعیستی	می‌انتزاعیست	می‌انتزاعیستیم	می‌انتزاعیستید	می‌انتزاعیستند
	کامل	انتزاعیسته بودم	انتزاعیسته بودی	انتزاعیسته بود	انتزاعیسته بودیم	انتزاعیسته بودید	انتزاعیسته بودند
	التزامی	انتزاعیسته باشم	انتزاعیسته باشی	انتزاعیسته باشد	انتزاعیسته باشیم	انتزاعیسته باشید	انتزاعیسته باشند
	مستمر	داشتم می‌انتزاعیستم	داشتی می‌انتزاعیستی	داشت می‌انتزاعیست	داشتیم می‌انتزاعیستیم	داشتید می‌انتزاعیستید	داشتند می‌انتزاعیستند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	انتزاعیسم	انتزاعیسی	انتزاعیسد	انتزاعیسیم	انتزاعیسید	انتزاعیسند
	استمراری	می‌انتزاعیسم	می‌انتزاعیسی	می‌انتزاعیسد	می‌انتزاعیسیم	می‌انتزاعیسید	می‌انتزاعیسند
	کامل	انتزاعیسته‌ام	انتزاعیسته‌ای	انتزاعیسته/انتزاعیسته‌است	انتزاعیسته‌ایم	انتزاعیسته‌اید	انتزاعیسته‌اند
	ملموس	دارم می‌انتزاعیسم	داری می‌انتزاعیسی	دارد می‌انتزاعیسد	داریم می‌انتزاعیسیم	دارید می‌انتزاعیسید	دارند می‌انتزاعیسند
	التزامی	بانتزاعیسم	بانتزاعیسی	بانتزاعیسد	بانتزاعیسیم	بانتزاعیسید	بانتزاعیسند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم انتزاعیست	خواهی انتزاعیست	خواهد انتزاعیست	خواهیم انتزاعیست	خواهید انتزاعیست	خواهند انتزاعیست
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بانتزاعیس			بانتزاعیسید
	نهی		نانتزاعیس			نانتزاعیسید

برگردان

ساختن با مفهوم‌های انتزاعی

• انگلیسی: modeling (en)، modelize (en)