آبگوشت
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آب/گوشت/
اسم مرکب
[ویرایش]
آبگوشت
- خوراك ديرينه‌ی ایرانی شامل گوشت گوسفند با چربی، نخود، سیب‌زمینی، پیاز همراه با آب طبخ می‌شود و در دو مرحله صرف می‌گردد. مرحله اول آب آن را با تکه‌های نان تیلیت نموده، می‌خورند (ترید)؛ الباقی مواد (گوشت کوبیده) را با نان صرف می‌شود. چاشنی آبگوشت ترشی، ماست یا دوغ و سبزیجات است.
- طعمه‌ای که پیش از شکار، باز و دیگر جوارح طیور را دهند. مُسْته. چشته.
- مایعی خاص برای تربیت حیوانات ذره‌بینی. هر نوع محیط مایع که پایۀ آن آبگوشت مغذی یا پروتئین آبکافت‌شده باشد.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|