آشفتهحالی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آشُفته/حالی/
حاصل مصدر[ویرایش]
آشفتهحالی
- وضع و حالت آشفته حال، پریشانی و آشفتگی حال؛ پریشان خاطری.
- منال ای دل که در زنجیر زلفش/ همه جمعیت است آشفته حالی. «حافظ»
واژههای مشتق شده[ویرایش]
- آشفتن، آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن