آشفتهخاطرشدن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آشُفته/خاطر/شدَن/
مصدر فعل لازم[ویرایش]
آشفتهخاطرشدن
- دچار پریشانی خاطر و اندوه شدن.
- به کار خویش حیران ماند ناظر/ بسی زآن حرف شد آشفته خاطر. «وحشی‌بافقی»
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
- آشفتن، آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن