آشفته‌خاطر‌شدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشُفته/خاطر/شدَن/

مصدر فعل لازم

آشفته‌خاطرشدن

1. دچار پریشانی خاطر و اندوه شدن.

   به کار خویش حیران ماند ناظر/ بسی زآن حرف شد آشفته خاطر. «وحشی‌بافقی»

واژه‌های مشتق شده

• آشفتن، آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن