آچارتخت
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آچار/تَخت/
اسم مرکب[ویرایش]
آچارتخت
- (فنی): آچاری معمولا با دو دهانه باز که به صورت دستهای فولادی است و دو سر آن را در اندازههای متناسب با پیچهای مختلف شکل دادهاند.
مترادفها[ویرایش]
- آچار، آچارآلن، آچاربکس، آچارپیچگوشتی، آچارچرخ، آچارچهارسو، آچاردرجه، آچاردوسر، آچاررینگی، آچارششسو، آچارششپر، آچارشلاقی، آچارفرانسه، آچارکلاغی، آچارشمع، آچارگلوییخاردار، آچارلولهگیر، آچارهواگیری، آچارمغزی، آچارجک، آچارخور، آچاردن، آچاررینگی، آچارکشی، آچارگوساله، آچاریدن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن