آچار‌فرانسه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آچار/فَرانسه/

اسم مرکب

آچارفرانسه

1. (فنی): آچار یک دسته با یک فکِ ثابت و یک فکِ متحرک قابل تنظیم.
2. (فرانسوی از فنلاندی): آچار یک دسته با یک فکِ ثابت و یک فکِ متحرک.

کنایه

1. (عامیانه): مجازاً به شخصی گویند که در کارهای مختلف (معمولاً فنی) ماهر باشد.

مترادف‌ها

• آچار، آچار‌آلن، آچار‌بکس، آچار‌پیچ‌گوشتی، آچار‌چرخ، آچار‌چهار‌سو، آچار‌درجه، آچار‌دو‌سر، آچار‌رینگی، آچار‌شش‌سو، آچار‌شش‌پر، آچار‌شلاقی، آچار‌شمع، آچار‌کلاغی، آچار‌گلویی‌‌خاردار، آچار‌لوله‌‌گیر، آچار‌مغزی، آچار‌هواگیری، آچار‌تخت، آچارجک، آچارخور، آچاردن، آچاررینگی، آچار‌کشی، آچار‌گوساله، آچاریدن

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن