جنبیدن

فارسی[ویرایش]

(جُ دَ)

مصدر لازم[ویرایش]

حرکت کردن.
لرزیدن.

منابع[ویرایش]

فرهنگ لغت معین

ريشه شناسي[ویرایش]

برگرفته از پارسي ميانه:jumbidan ،ماده ماضي: jumbid، جعلي است از ماده مضارع و پسوند id-. ماده مضارع:-jumb برگرفته از ايراني باستان: -yum به معني "حركت كردن،جنبيدن"

فعل[ویرایش]

كنش حركت كردن و تكان خوردن
از جا بجنبد لشكري كز فتنه عالم پرشود/گر غمزه را فرمان دهد جنبيدن مژگان تو «وحشي بافقي»

فعل‌ها
بن واژه			جُنبيدن
بن ماضی			جُنبيد
بن مضارع			جُنب
شخص		مفرد			جمع
شخص		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	جُنبيدم	جُنبيدی	جُنبيد	جُنبيدیم	جُنبيدید	جُنبيدند
	استمراری	می‌جُنبيدم	می‌جُنبيدی	می‌جُنبيد	می‌جُنبيدیم	می‌جُنبيدید	می‌جُنبيدند
	کامل	جُنبيده بودم	جُنبيده بودی	جُنبيده بود	جُنبيده بودیم	جُنبيده بودید	جُنبيده بودند
	التزامی	جُنبيده باشم	جُنبيده باشی	جُنبيده باشد	جُنبيده باشیم	جُنبيده باشید	جُنبيده باشند
	مستمر	داشتم می‌جُنبيدم	داشتی می‌جُنبيدی	داشت می‌جُنبيد	داشتیم می‌جُنبيدیم	داشتید می‌جُنبيدید	داشتند می‌جُنبيدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	جُنبم	جُنبی	جُنبد	جُنبیم	جُنبید	جُنبند
	استمراری	می‌جُنبم	می‌جُنبی	می‌جُنبد	می‌جُنبیم	می‌جُنبید	می‌جُنبند
	کامل	جُنبيده‌ام	جُنبيده‌ای	جُنبيده/جُنبيده‌است	جُنبيده‌ایم	جُنبيده‌اید	جُنبيده‌اند
	ملموس	دارم می‌جُنبم	داری می‌جُنبی	دارد می‌جُنبد	داریم می‌جُنبیم	دارید می‌جُنبید	دارند می‌جُنبند
	التزامی	بجُنبم	بجُنبی	بجُنبد	بجُنبیم	بجُنبید	بجُنبند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
آینده	-	خواهم جُنبيد	خواهی جُنبيد	خواهد جُنبيد	خواهیم جُنبيد	خواهید جُنبيد	خواهند جُنبيد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بجُنب			بجُنبید
	نهی		نجُنب			نجُنبید

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی:to move

منابع[ویرایش]

بررسي ريشه شناختي فعل هاي زبان پهلوي،فرهنگستان زبان و ادب فارسي،نشر آثار،1384

انگلیسی: wobble