مُهر

مجموعی از مُهرهای آلوده و غیر بهداشتی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• مهر

ریشه لغت

• فارسی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مهر (نماز) دارد

آوایش

• /مُهْر/

اسم

مُهر

1. تکه‌ای از خاک اماکن متبرک بویژه خاک کربلا که شیعیان در نماز استفاده می‌کنند، اما پیامبر و ائمه از آن استفاده ننموده‌اند، بنابر این بدعت است.

   مسلمانان اغلب سیره پیامیر اکرم را الگوی خویش قرار می‌دهند، اما حدیث یا روایتی یافت نشده که پیامبر از مُهر، تسبیح، انگشتر یا سجاده استفاده کرده باشد، اغلب این‌ها بدعت‌های خلفای اموی و عباسی بویژه معاویه خلیفه خود خوانده بود، او حتی دعای جعلی بسیار داشت.

جستارهای وابسته

• آخوند
• آخوند عمامه سیاه
• آخوند عمامه سفید