آریکدن

فارسی

مصدر

• /آریکْدَنْ/ آر + یکدن

1. فرایند برآورندگی چیزی؛ نتیجه گرفتن:

   برای آریکدن یه گزاره جدید از مقدمه‌ها، بشکل معتبر، باید منطق خواند.

فعل

آریکدن

• /آریکْدَنْ/

1. (منطق) گزاره‌ای را از مقدمه‌هایی نتیجه گرفتن؛ نتیجه گرفتن:

   از دو گزاره «اگر الف آنگاه ب» و «الف» می‌توان «ب» را آریکد.

   یه منطق‌دان باید بشکل درست ادعایش را آریکده باشد.

   این را [گزاره هه را] از گفته‌های خودت آریکدم.

   مواظب گفته‌هایت باش تا باهاشان بضررت نآریکم.

‎

گردانش فارسی
بن واژه			آریکدن
بن ماضی			آریکد
بن مضارع			آریک
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
	ساده	آریکدم	آریکدی	آریکد	آریکدیم	آریکدید	آریکدند
	استمراری	می‌آریکدم	می‌آریکدی	می‌آریکد	می‌آریکدیم	می‌آریکدید	می‌آریکدند
	کامل	آریکده‌بودم	آریکده‌بودی	آریکده‌بود	آریکده‌بودیم	آریکده‌بودید	آریکده‌بودند
	التزامی	آریکده‌باشم	آریکده‌باشی	آریکده‌باشد	آریکده‌باشیم	آریکده‌باشید	آریکده‌باشند
	مستمر	داشتم می‌آریکدم	داشتی می‌آریکدی	داشت می‌آریکد	داشتیم می‌آریکدیم	داشتید می‌آریکدید	داشتند می‌آریکدند
حال		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
	ساده	آریکم	آریکی	آریکد	آریکیم	آریکید	آریکند
	استمراری	می‌آریکم	می‌آریکی	می‌آریکد	می‌آریکیم	می‌آریکید	می‌آریکند
	کامل	آریکده‌ام	آریکده‌ای	آریکده‌است/آریکده	آریکده‌ایم	آریکده‌اید	آریکده‌اند
	ملموس	دارم می‌آریکم	داری می‌آریکی	دارد می‌آریکد	داریم می‌آریکیم	دارید می‌آریکید	دارند می‌آریکند
	التزامی	بآریکم	بآریکی	بآریکد	بآریکیم	بآریکید	بآریکند
آینده		من	تو	او/آن	ما	شما	آنها/ایشان
		خواهم آریکد	خواهی آریکد	خواهد آریکد	خواهیم آریکد	خواهید آریکد	خواهند آریکد
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بآریک			بآریکید
	نهی		نآریک			نآریکید

برگردان

نتیجه گرفتن

• انگلیسی: conclude (en)، derive (en)، conclusion (en)