آشفته‌خاطر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشُفته/خاطر/

صفت

آشفته‌خاطر

1. دارای فکری آشفته و پریشان. آشفته خاطر شدن.

   احدی را نمی‌دید که پریشان حال ... و آشفته خاطر نباشد. «جمال‌زاده»

واژه‌های مشتق شده

• آشفتن، آشفته، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته حال، آشفته بخت، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار، آشفته کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن