آقاپرست
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آقا/پَرست/
صفت[ویرایش]
آقاپرست
- (منسوخ): ویژگی آنکه به سرور و مخدوم خود بیش از حد معمول خدمت می‌کند و او را دوست دارد. آقا پرستی.
- حکیم‌باشی از چاکران خیرخواه عاقل آقاپرست است. «غفاری»
مترادف‌ها[ویرایش]
- آقا، آقای، آقایی، آقازاده، آقاسی، آقامنش، آقایان، آقاپسر، آقاجان، آقامعلی، آقاباجی، آقابالاسر، آقا‌شدن، آقابزرگ، آقای‌خود‌بودن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن