آچارجک
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آچار/جَک/
اسم مرکب
[ویرایش]
آچارجک
- (فنی): ابزاری که به کمک آن جک‌های پیچی را بالا و پایین می‌برند.
مترادف‌ها
[ویرایش]- آچار، آچار‌آلن، آچار‌بکس، آچار‌پیچ‌گوشتی، آچار‌چرخ، آچار‌چهار‌سو، آچار‌درجه، آچار‌دو‌سر، آچاررینگی، آچار‌شش‌سو، آچار‌شش‌پر، آچار‌شلاقی، آچار‌فرانسه، آچار‌کلاغی، آچار‌شمع، آچار‌گلویی‌خاردار، آچار‌لوله‌گیر، آچار‌هواگیری، آچار‌تخت، آچار‌مغزی، آچارخور، آچاردن، آچاررینگی، آچار‌کشی، آچار‌گوساله، آچاریدن
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن