ایستاندن
فارسی[ویرایش]
فعل[ویرایش]
- کسی یا چیزی را وادار به ایستادن کردن
فعلها | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | ایستاندن | ||||||
بن ماضی | ایستاند | ||||||
بن مضارع | ایستان | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | ایستاندم | ایستاندی | ایستاند | ایستاندیم | ایستاندید | ایستاندند | |
استمراری | میایستاندم | میایستاندی | میایستاند | میایستاندیم | میایستاندید | میایستاندند | |
کامل | ایستانده بودم | ایستانده بودی | ایستانده بود | ایستانده بودیم | ایستانده بودید | ایستانده بودند | |
التزامی | ایستانده باشم | ایستانده باشی | ایستانده باشد | ایستانده باشیم | ایستانده باشید | ایستانده باشند | |
مستمر | داشتم میایستاندم | داشتی میایستاندی | داشت میایستاند | داشتیم میایستاندیم | داشتید میایستاندید | داشتند میایستاندند | |
حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها | |
ساده | ایستانم | ایستانی | ایستاند | ایستانیم | ایستانید | ایستانند | |
استمراری | میایستانم | میایستانی | میایستاند | میایستانیم | میایستانید | میایستانند | |
کامل | ایستاندهام | ایستاندهای | ایستانده/ایستاندهاست | ایستاندهایم | ایستاندهاید | ایستاندهاند | |
ملموس | دارم میایستانم | داری میایستانی | دارد میایستاند | داریم میایستانیم | دارید میایستانید | دارند میایستانند | |
التزامی | بایستانم | بایستانی | بایستاند | بایستانیم | بایستانید | بایستانند | |
آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آنها |
خواهم ایستاند | خواهی ایستاند | خواهد ایستاند | خواهیم ایستاند | خواهید ایستاند | خواهند ایستاند | ||
دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
امر | بایستان | بایستانید | |||||
نهی | نایستان | نایستانید |
آوایش[ویرایش]
[istādan]
برگردانها[ویرایش]
انگلیسی: stand
ایتالیایی: stare in piedi |
- انگلیسی
- stop