ایلات

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • زبان معیار باستان

آوایش[ویرایش]

  • /ایل/آت/

اسم[ویرایش]

  1. مجموع ایل‌ها که در نقاط مختلف کشور پراکنده‌اند؛ یا جاهایی که ایل در آن زندگی می‌کنند.
    ایلات از نظر سیاسی اداری سازمان اجتماعی متمرکز بوده‌اند و جهت قدرت یک‌طرفه و از بالا به پایین بوده است. سلسله مراتب قدرت سیاسی از بالا به پایین عبارت بودند از خان، کلانتر، کدخدا، ریش‌سفید که به ترتیب در رأس ایل، طایفه، تیره و بنکو قرار داشتند.

کهن واژه[ویرایش]

  1. ایلات ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ایل - آت تجزیه باشد، و دو مفهوم برای آن متصور است؛ نخست ایل‌های سوارکاری که با اسب عجین بودند. و دیگر به گروه تیرانداز که آنها نیز توأم با اسب بودند.

مترادف‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ انتشارات عشایری/ فرهنگ شمس