ایلات
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- زبان معیار باستان
آوایش
[ویرایش]- /ایل/آت/
اسم
[ویرایش]- مجموع ایلها که در نقاط مختلف کشور پراکندهاند؛ یا جاهایی که ایل در آن زندگی میکنند.
کهن واژه
[ویرایش]- ایلات ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ایل - آت تجزیه باشد، و دو مفهوم برای آن متصور است؛ نخست ایلهای سوارکاری که با اسب عجین بودند. و دیگر به گروه تیرانداز که آنها نیز توأم با اسب بودند.
مترادفها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ انتشارات عشایری/ فرهنگ شمس