دروشیدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [دِرُشیدَن]

فعل[ویرایش]

دروشیدن

  1. لرزیدن، در گویش شیرازی و دشتی کاربرد دارد.
    مثلا اگر کسی بگوید:(دارم میدروشم): یعنی دارم میلرزم.